O Korkulu bekleyişin içinde nadir gülen yüzlerden biriydi madende mahsur kalan babasını arıyordu.
Bir Ambulansın kapısı açıldı o anda duran dünya onun için tekrar dönmeye başladı babası karşısındaydı ve sapasağlamdı öylesine büyüktü ki mutluluğu dondu kaldı bir an babasının peşinden gitmeyi unuttu sonra bir depar atıp kalabalığı yardı babasına koştu o anların mutluluğu ne kelimelere dökülebildi ne gülümsemeler yetti.
Hiç yorum yok:
Write commentsFİKRİNİ SÖYLE