hüner çoşkuner yanardağ gibi yaktın şu yaralı gönlümü bir ölüm gibi koptun bırakıp beni gittin

hüner çoşkuner elveda meyhaneci artık kalamıyorum bir başkayım bu akşam sarhoş olamıyorum

hüner çoşkuner hani o bırakıp giderken seni bu öksüz tavrını takmayacaktın alnına koyarken veda buseni

hüner çoşkuner bu akşam bütün meyhanelerini dolaştım istanbulun seni ararım kadehlerdeki dudak izlerinde

hüner çoşkuner kadehinde zehir olsa ben içerim bana getir dudakların mühür olsa ben açarım

hüner çoşkun seni ben ellerin olsun diyemi sevdim her şeyimi uğruna boş yeremi verdim